DUTCH TRANSLATIONS
by Elte Rauch
Ik opende...liet mijn liefde neer,
dalen naar zwart water stranden,
waar oceanen wachten ons mee te nemen naar het diep;
waar de stroming wacht ons op te slokken en verlossen,
waar het kolken wacht ons te stillen tot de slaap.
Open wond...raakt besmet en ontstoken,
en elke dag dat ik ooit water wilde,
faalde ik nooit het in jouw mond te vinden.
Je bewandelt mijn dromen! Mijn dame kent geen gebreken,
ze moordt, ze kust, stopt en lacht,
en met die louwe lach
ze schrijdt
voorbij de spiegel
doorheen hun sombere blikken,
en ik ben zwaar met haar licht.
Ooit toevertrouwd, nu roestig van mijn tranen,
het spijt me als jouw stemming nu schrijnt met leed...
want ik zou kunnen liefhebben deze puinhoop die je maakt van mij,
en gewis overeind krabbelen en leidt
mijn strijdkrachten naar de nederlaag in hopeloze strijd...
En ik zal mijn krachtigste zelf zijn op de voorgrond
stoutmoedig – bovenop een metalen paard in vlammen.
Zomer, 1999
* * * * *
T ijd, alleen, denkende,
drinkende leed in haar puurste vorm.
Tijd, wachtende voor morgen
Tijd, of het ontbreken ervan, bepaald nu de richting
en mijn ondergang komt almaar dichter.
En ondanks mijn mijlen verwijderd, mijn armen zijn open,
hopenende op een ongeluk.....
een tragiese ingreep van
de Goden.
Winter, 1998/99